کد مطلب:153880 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
حسین و طرماح
پس از آنكه حسین علیه السلام با حر به توافق رسیدند كه راهی را انتخاب كنند كه نه به كوفه برود و نه به مدینه برگردد، حسین در میان یارانش اعلام كرد: آیا در میان شما كسی هست كه راه به سوی كوفه را از غیر جاده بلد باشد؟
طرماح عرض كرد: آری من بلدم.
امام: پس جلو حركت كن و جمعیت را راهنمائی نما.
طرماح با یكدنیا غم و اندوه بر احوال حسین جلو موكب همایونی امام حركت كرد و با این رجز برای شتران حدی می خواند تا هر چه زودتر آنان را به سر منزل مقصود برساند.
1- یا ناقتی لا تذعری من ضجر
و امصی بنا قبل طلوع الفجر
2- بخیر فتیان و خیر سفر
آل رسول الله اهل الفخر
3- عمره الله بقاء الدهر
یا مالك النفع معا و الضر
4- امدد حسینا سیدی بالنصر
علی الطغاة من بقایا الكفر
1- «ای ناقه ام از رنج و فشار من ناراحت مشو و ما را قبل از طلوع فجر به منزل برسان».
2- «كه با بهترین جوانمردان و بهترین همسفران خاندان رسول خدا و اهل فخر همراهم».
3- «كه خدایا عمرش را به درازای روزگار، طولانی نما ای مالك نفع و ضرر».
4- «حسین آقای مرا كمك كن و بر سركشان از بقایای كفر پیروز گردان».
شتران قافله ابی عبدالله با نغمه های دلربای طرماح به سرعت حركت می كردند و چشمان یاران حسین از شنیدن زمزمه های وی اشكبار و گریان و بر دعاهای طرماح امین
می گفتند همینطور ادامه طریق دادند تا بر خلاف پیشنهاد حر به منزل بیضه رسیدند. [1] .
طرماح عرض كرد: آری من بلدم.
امام: پس جلو حركت كن و جمعیت را راهنمائی نما.
طرماح با یكدنیا غم و اندوه بر احوال حسین جلو موكب همایونی امام حركت كرد و با این رجز برای شتران حدی می خواند تا هر چه زودتر آنان را به سر منزل مقصود برساند.
1- یا ناقتی لا تذعری من ضجر
و امصی بنا قبل طلوع الفجر
2- بخیر فتیان و خیر سفر
آل رسول الله اهل الفخر
3- عمره الله بقاء الدهر
یا مالك النفع معا و الضر
4- امدد حسینا سیدی بالنصر
علی الطغاة من بقایا الكفر
1- «ای ناقه ام از رنج و فشار من ناراحت مشو و ما را قبل از طلوع فجر به منزل برسان».
2- «كه با بهترین جوانمردان و بهترین همسفران خاندان رسول خدا و اهل فخر همراهم».
3- «كه خدایا عمرش را به درازای روزگار، طولانی نما ای مالك نفع و ضرر».
4- «حسین آقای مرا كمك كن و بر سركشان از بقایای كفر پیروز گردان».
شتران قافله ابی عبدالله با نغمه های دلربای طرماح به سرعت حركت می كردند و چشمان یاران حسین از شنیدن زمزمه های وی اشكبار و گریان و بر دعاهای طرماح امین
می گفتند همینطور ادامه طریق دادند تا بر خلاف پیشنهاد حر به منزل بیضه رسیدند. [1] .
[1] حياة الحسين ج 3/ص 84 - الحسين في طريقه ص 113.